maandag, april 21, 2008

verborgen topstukken



In 'Museum Jan van der Togt' in Amstelveen hebben we afgelopen zaterdag de tentoonstelling 'Verborgen topstukken uit het nalatenschap van Anton Heyboer' gezien.
De in 2005 overleden kunstenaar heeft aan het eind van zijn leven meer kunst gemaakt dan een mens voor mogelijk houdt. Veel daarvan ging meteen de container in, als oudedagsvoorziening voor zijn vijf bruiden Lotti, Maria, Joke, Marike en Petra Heyboer. Ik heb Anton op TV wel eens aan het werk gezien, het was alsof hij aan de lopende band stond. Met een besmuikt lachje bekende hij dat de meeste energie nog in het signeren van zijn tekeningen en schilderijen ging zitten.

Desalniettemin wordt hij gezien als één van de meest originele kunstenaars die Nederland heeft voortgebracht. En dat hij nog steeds goed verkoopt, hebben we zaterdag met eigen ogen kunnen aanschouwen. Behalve een behoorlijk aantal geïnteresseerden bij de balie, waren volgens mij de meeste tentoongestelde schilderijen en tekeningen van 'Vinkeveners', 'kippen' en 'bootjes op mospapier' voorzien van een rode stip d.w.z. verkocht.

Mij kan de kunst van Anton Heyboer niet meer boeien, ook al vind ik sommige etsen en tekeningen van zijn vroegere werk nogwel interessant en zelfs mooi. Maar de schaamteloze kitsch die hij met name de laatste decennia om den brode bij elkaar heeft gekwast, vind ik alles behalve interessant. Eigenlijk vind ik het helemaal niks meer, ondanks de oorspronkelijke filosofie die aan zijn werk ten grondslag heet te liggen.

In de Amsterdamse binnenstad hebben we vervolgens een kijkje genomen in het in de Prinsengracht gelegen woonbootmuseum. Het museum is gevestigd op de 'Hendrika Maria' een voormalig zeilend bedrijfsvaartuig gebouwd in 1914. Aan boord kregen we een aardig beeld van deze voor Amsterdam zo bekende woonvorm. Na nog een paar drankjes te hebben genuttigd in cafe "De Eland" tegenover het woonbootmuseum en een hapje bij "Casa Peru" hoek Leidsegracht-Prinsengracht was het weer mooi geweest. Een uurtje later zaten we thuis voor de buis naar Paul de Leeuw te kijken.

Geen opmerkingen: