IK-eiland, enclave van kunst en cultuur.

De in 1983 buiten gebruik gestelde Souburgse watertoren, een uit 1939 daterend Rijksmonument, ontworpen door architect J.H.J. Kording (1904-1989) staat al enige tijd te koop. Ik las, dat behalve de beeldbepalende watertoren op het z.g. IK-eiland, een driehoekig gebiedje van ca. 0,7 hectare, dat nabij de entree van Vlissingen als een eiland ligt ingeklemd tussen de A58, Vlissingsestraat en Bermweg, de koper voor een kleine 3 miljoen euro ook nog eigenaar wordt van zeven gebouwen rondom de toren.

De Souburgse watertoren ken ik goed, want in opdracht van de NOS heb ik eind jaren tachtig namelijk een planstudie gedaan naar de realisering van studioruimten in de toren voor regionale omroep Zeeland. Een nogal ambitieus plan dat om diverse reden uiteindelijk niet haalbaar bleek te zijn. Jammer, maar zo gaan de dingen soms. In 2005 is de toren en het omringende gebied door de gemeente Vlissingen verkocht aan kunstenaar Jan van Munster (1939). 

En die heeft er met name in het eerste decennia van deze eeuw iets moois van gemaakt. Jan van Munster heeft de toren en het gebied rond de toren getransformeerd in een werk- en wooneiland dat in het teken staat van kunst, het z.g. IK-eiland. Een unieke enclave, een woon- en werkplaats voor kunstenaars, maar vooral een plaats waar kunstenaars in verschillende paviljoens werken en (tijdelijk) wonen, en waar het gemaakte werk vervolgens wordt geëxposeerd. 

Een prachtig concept dat jaren heeft gewerkt. Maar tijden veranderen, het concept was naar de mening van Jan van Munster uitgewerkt en teveel een verdienmodel geworden, bovendien is Jan van Munster aardig op leeftijd en niet meer zo fit. Daarom staat het te koop, een beslissing die hem pijn doet, het is zijn levenswerk. Het zou dan ook mooi zijn als hij een koper weet te vinden, die het IK-eiland wederom een bestemming in de geest van kunst en cultuur weet te geven.