zondag, oktober 16, 2011

allegaartje


Van alles wat op een mooie zonnige zaterdag in oktober. In het kader van het Veluwse kunstenfestival 'Overstekend Wild' een optreden van het Puttense Kleinkoor Vol-luid met J bij Verhoog Muziek in Nijkerk, de bezichtiging van de net geopende 'Houtwalgarage' in Harderwijk, zowel in de constructieve vormgeving als in de logistieke sfeer absoluut één van de mooiere ondergrondse parkeergarages die ik tot nog toe gezien heb, en een verrassende verjaardagsreceptie in de eeuwenoude 'Franse School' in Hattem, van en met mensen die ik lange tijd niet gezien had of zelfs nog nooit had gezien.

Alleen wel jammer dat ik te laat was voor het eerste optreden van Kleinkoor Vol-luid. En bij nadere bestudering van het programma, kwam ik er achter dat ik vanwege afspraken elders de overige optredens die dag ook niet zou kunnen meemaken. Goed gedaan jochie, ben je voor pietsnot naar Nijkerk gekomen, dat had je thuis toch wel eens even wat beter moeten bekijken!

Eenmaal terug in Harderwijk had ik nog een beetje tijd over om de nieuwe parkeergarage te gaan bekijken. De officiële opening vrijdagmiddag was ik door omstandigheden jammergenoeg misgelopen, vandaar. Wat een beleving! In een vloeiende beweging nam ik moeiteloos de ca. 20 meter hoogteverschil in m'n autootje via de kurkentrekkerachtige rijbaanconstructie naar beneden en weer terug. Prachtig, ruim zicht, ruime draaicirkel, ruime vakken en nergens kolommen, en zonlicht dat middels de enorme dome doorsijpeld tot op de bodem van de cirkel, en de daar gemetselde restanten van de eeuwen oude stadsmuur. Een aanwinst voor Harderwijk die er zijn mag!

En toen moest ik me ineens toch nog weer haasten om op de afgesproken tijd in Wezep te zijn. Maar dat lukte, de eventuele bon zie ik later wel of niet. M of grandmama zoals ik haar in mijn verhaaltjes wel eens noem, stond mij, haar privé chauffeur voor deze dag, beneden in de hal al op te wachten. Mooi, loopwagentje achter in en rijden met die handel. Klokslag half drie waren we in het mooie stadje Hattem (zie ook m'n stukje Hattem van 21 mei 2009), en maakten we onze opwachting in de 'Franse School', gelijk met een paar tantes die ik in geen jaren had gezien. Oom K 80 en tante G 76, een mooi paar apart! Hun kinderen, mijn neven en nichten kende ik nog wel, maar hun kleinkinderen, waarvan minstens de helft vanwege studie e.d. allang de deur weer uit is, had ik nog nooit gezien. Ja zei oom K toen hij merkte dat me dat enigszins verraste, glunderend nippend aan z'n borreltje met z'n zwakke rikketik, geniet van het leven jongen, want het leven raast en glipt door je vingers heen, wees alert. Een oom naar m'n hart!

1 opmerking:

Christa zei

Bij nader inzien ben ik het niet. Ik snap de verwarring (ik zou het zelf kunnen denken) maar ik had daar al mijn nieuwe kapsel en zo'n jas en tas heb ik niet.