Vier dagen geleden hebben we elkaar in het ziekenhuis voor het laatst gesproken. Jan had net te horen gekregen dat ze niets meer voor hem konden doen. Het einde van 3,5 jaar strijd was nabij. Een strijd die hij in zijn hart eigenlijk van begin af aan als verloren wist. Maar zonder hoop vaart niemand wel, vol goede moed onderging Jan de één na de andere behandeling. Het heeft hem tot voor een maand of vijf geleden verwachtingsvol en redelijk stabiel op de been gehouden. Maar toen ging het ineens snel mis en zag ik soms de wanhoop. Chemo, bestralen, bloedtransfusies, niets hielp meer.
Toen we vier dagen geleden in het ziekenhuis afscheid namen, keken we elkaar even in de ogen. Zijn blik sprak boekdelen! Hij zou de andere dag naar huis gaan, om daar hopelijk de tijd die hem nog rest door te kunnen brengen. We komen je thuis weer opzoeken Jan, is goed, maar bel wel eerst. Maar gisteren werden wij zelf gebeld door Jeannette, of we langs wilden komen want Jan was zaterdagavond in het bijzijn van zijn geliefden in een zelfverkozen diepe slaap gebracht. Een slaap waaruit hij niet meer zal ontwaken! Palliatieve sedatie heet dat, zelfs met morfine was het leven niet dragelijk meer, de pijn te erg.
Thuis in zijn vertrouwde omgeving, hebben we gisteren samen met J en beide dochters een poosje bij Jan gezeten. De ademhaling zwaar en onregelmatig, vocht en morfine via infuus. Hoe lang nog is gissen, 2, 3, 4 dagen, en zal de sedatie nog moeten worden opgevoerd? De tijd zal het leren, maar pijn zal Jan niet meer voelen!
2 opmerkingen:
Ik voelde vanmorgen kwaadheid,verdriet,en ik vroeg mijzelf af waarom jan? Maar daar krijg je toch geen antwoord op,het is nou eenmaal zo,met de dood daar zal je mee moeten leren leven.Voor Jeannette en haar kinderen,en zijn moeder is het nog meer een verlies als voor mij,maar toch hebben wij met elkaar lief en leed gedeeld in die 45 jaar. Het afscheid nemen is zwaar voor mij.Jan Is en was een fijne zwager.Joke
Ontroering en tranen...Hij was een lief en positief mens. Wat een verlies. Vooral voor Jeannette, Manon en Barbera. Ik heb hem voor het laatst gezien op een mooie zonnige zaterdag met 'culting' in juni, toen zong hij met het koor in de Catharinakapel. Terwijl ik dit schrijf kijk ik naar buiten en zie de kapel en regent het al de hele dag.. sterkte
Een reactie posten