maandag, juni 30, 2008

Intermezzo in Oudeschild



Het muzikale intermezzo, halverwege onze vakantie in het kleine intieme en schilderachtige Zeemanskerkje van Oudeschild, was van korte duur. Anderhalfuur denk ik en toen stonden we weer buiten, maar ik heb er wel ontzettend van genoten.
Muziek van Dvorak (1841-1904) t.w. -Lento maestoso, Allegro vivace - Poco adagio, Vivace non troppo - Andante, Vivace non troppo - Andante moderato, Allegretto scherzando - Allegro en Lento maestoso, Vivace.
Van Schostakowitsch (1906-1975) Trio nr. 2 op. 67 het 3e deel, Largo en het 4e deel , Allegretto.
En tenslotte van Bloch (1880-1959) Three Nocturnes t.w. Andante - Andante quieto en Tempestoso.
Alles prachtig vertolkt door het trio Jeanny Beerkens-cello, Carmen Keijzer-piano en Jussi Paananen-viool.



In vijf etappes waren we vanaf Lelystad via Muiden (twee overnachtingen in de KNZ&RV), Zaanstad (één overnachting nabij Krommenie), Alkmaar (één overnachting) en Den Helder (vier overnachtingen) naar Oudeschild gevaren. Een route over Markerwaard, IJ, Noordzeekanaal, Zaan, Noord Hollands Kanaal en Marsdiep die we nog nooit zo hadden gevaren. Het ligt natuurlijk ook niet zo voor de hand om met een zeilboot het Noord Hollands Kanaal op te varen met al die bruggen. Het laatste stuk van Alkmaar naar Den Helder zal ik maar zeggen, is vrij saai, maar het stuk vanaf Zaanstad over de Zaanse Schans langs al die prachtige molens en het Alkmaarder Meer naar Alkmaar was een verrassing.

In Alkmaar vonden we een ligplaats in het van het Noordhollands Kanaal afgesneden kanaalvak pal naast het politiebureau. Met de rubberboot hebben we de prachtige grachten van Alkmaar verkend. Vanaf de Singelgracht via de Baangracht onder lage bruggetjes door naar de Oude Gracht, en via de Turfmarkt en het Verdronkenoord over de gracht langs het Waaggebouw en de Kaasmarkt weer terug naar onze ligplaats. Alkmaar, de stad van de historische panden, het Wildemanshofje uit 1717, het Kaasmuseum, het Biermuseum en nog veel meer.

Dan Den Helder, geen plek waar je opgewonden van wordt. Toch hebben we ons daar een aantal dagen prima weten te vermaken. Leuk plekje in jachthaven Breewijd aan het Nieuwe Diep, waar op een gegeven moment de hele Nationale Bottervlood aan voorbij kwam varen, het Marinemuseum, het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers, fort Kijkduin en de mooie fietstochtjes door de duinen en langs de zeedijk. Leuke anekdote: Toen we door de periscoop van de op het Marinemuseumterrein gestalde duikboot richting Marsdiep keken, voer daar toevallig een duikboot alleen met de toren nog boven water.

Het mooie Texel aan de overkant van het Marsdiep, is voor ons zolangzamerhand een overbekend eiland geworden. Maar het blijft trekken, al vind ik de jachthaven van Oudeschild zeker na de uitbreiding niet één van de gezelligste. Texel staat bij ons vrijwel synoniem aan fietsen, ook deze keer zijn we weer het hele eiland over gepeddeld. Vaak met een stevige tegenwind, maar daar voelden we ons soms ook juist wel weer lekker bij. Behalve het 'muzikale intermezzo' in Oudeschild, hebben we ook de 'De Zelfpuktuin' bezocht, waar je o.a. heerlijke aardbeien kan eten. En dan was er ook nog het Luchtvaart & Oorlogsmuseum bij De Cocksdorp en FLORA, het Schipbreuk- en Juttersmuseum ergens tussen Den Burg en De Koog.

Over de waddenzee via de sluizen bij Kornwerderzand naar Makkum. Altijd een mooi tochtje, zeker bij mooi weer en stroom en wind mee. Onze ligplaats aan de steiger nabij het centrum van Makkum delen we vaak met de grote zeilcharters van de bruine vloot. De traditionele Klippers, Tjalken, Aken en Skutsjes die daar 's avonds afmeren met gezelschappen, varierend van schoolklassen tot groepen geestelijk gehandicapten zorgen vaak voor vertier en gezelligheid. Deze keer werden we door de eigenaar/bewoner van zo'n groot schip uitgenodigd voor de voetbalwedstrijd Nederland-Rusland. Op een enorm plasmascherm hebben we bij die mensen aan boord goed kunnen zien en beleven, dat Nederland terecht heeft verloren van de ploeg van Hidding.

Van Makkum naar Hindeloopen is maar een klein stukje varen. In Hindeloopen liggen we altijd in het kommetje, zo ook deze keer weer. De havenmeester kennen we goed, maar dat hij ook kookboeken schrijft wisten we nog niet. Een mooi boek over lekker eten rondom het IJsselmeer, we zijn aan boord weer een kookboek rijker. Op de fiets naar Workum en een terrasje pikken, en 's avonds op de haven Hindelooper zeemans's koren.



Over de laatste etappe van Hindeloopen naar Lelystad hebben we ongeveer vijf uur gedaan. Naarmate we dichter bij de eindbestemming kwamen, nam de wind tot grote vreugde van J toe tot ca. 6 Bf. Geen probleem, kwestie van een beetje zeil minderen. Maar ja, op een gegeven moment moesten de zeilen toch omlaag, want de vakantie zat erop!

Geen opmerkingen: