woensdag, juni 04, 2008

"Kraantje Lek"



CORPUS 'reis door de mens'! De vorige keer dat we daar waren konden we er nog niet in, terwijl we toch in de krant gelezen hadden dat het door koningin Beatrix was geopend. Ja dat wel, maar het grote publiek moet nog even een weekje geduld hebben, sorry. Gisteren waren we weer in Leiden maar nu had ik vantevoren moeten reserveren, of we moesten het geduld kunnen opbrengen om tot het eind van de middag te wachten. Het was nog maar half één, dus ga maar op dak zitten met je corpus, we verzinnen wel wat anders. Maar goed, ik wil het van binnen toch wel een keer zien, wat me de volgende keer te doen staat als we naar CORPUS willen is me nu dus wel duidelijk. Driemaal is scheepsrecht zullen we maar zeggen!

In strand paviljoen 'De Klink' in Noordwijk aan Zee waren we met z'n drieën de enige gasten. Erg rustig dus, toch hadden ze daar lekkere tosti's en was het op het terras goed uit te houden. Tussen de geestgronden en de Amsterdamse waterleiding duinen vervolgden we onze weg richting Vogelenzang, Aerdenhout en verder. Over de Duinlustweg langs landgoed Elswout en Kraantje Lek, een bekende historische plek in Overveen vlak bij Haarlem en Bloemendaal. De bekende eeuwen oude holle boom bij Kraantje Lek, een Olm die er al tijdens het beleg van Haarlem in 1572 en 1573 zou hebben gestaan, is vorig jaar verwijderd wegens gevaar voor de mensheid. Spannende verhalen over de boom werden van generatie op generatie doorverteld aan de kinderen. En in de jaren zestig heeft Lennaert Nijgh het liedje "De holle boom bij Kraantje Lek" geschreven, dat door Cobi Schreijer zo mooi werd gezongen. Het liedje is te lang voor dit stukje, maar het refrein ging zo:

De holle boom, de volle boom,
de hoge holle toverboom,
de holle boom, de volle boom,
de boom bij Kraantje Lek.


Onlangs hebben ze een door Kees Verkade gemaakte bronzen replica geplaatst, waarin de jeugd weer naar hartelust kan klimmen.

In het prachtige landschap van de Kennemer Duinen zijn tijdens de bezetting in de tweede wereldoorlog, honderden verzetsstrijders en gijzelaars door de Duitsers geëxecuteerd. Als stille getuige van dit drama ligt daar in de duinen nabij de Zeeweg de 'Erebegraafplaats Bloemendaal', 347 her en der in de duinen opgegraven slachtoffers zijn daar herbegraven onder wie de bekende verzetsstrijdster Hannie Schaft, de enige vrouw op deze begraafplaats. Het is een plek waar je wel even stil van wordt.

Via Bloemendaal aan Zee, Zandvoort, Haarlem en Halfweg zijn we naar Amsterdam gereden. Daar werden we door mijn oude M zowaar getrakteerd op een rondvaarttochtje. Met de 'Toon Hermans' een schip van rederij Lovers, v.v. centraal station over het IJ, Oude Schans, Amstel en Herengracht een uurtje varen. Leuk, ik had dit nog nooit gedaan.

Met het IJveer zijn we vervolgens vanaf Centraal Station naar de IJ-Kantine gevaren, een vrolijk en eigentijds ingerichte brasserie aan de NDSM haven in Amsterdam Noord. Een beetje jammer dat we daar vrij lang op ons eten hebben moeten wachten, maar het was er gelukkig niet minder lekker om. M daarna nog naar Wezep gebracht, rond half twaalf waren we weer thuis in Harderwijk. Een pittig dagje, zeker voor M met acht en een halve decennia op haar kerfstok, maar ze heeft wel genoten en wij ook.

Geen opmerkingen: