In Filmhuis Harderwijk (Catharinakapel) draaien kwalitatief vaak goeie films. Onlangs hebben we daar de Italiaanse klucht 'Perfetti sconosciuti' (volmaakte vreemden) gezien, mooi acteerwerk, een aardige maar ook redelijk voorspelbare komedie-, drama- en soapfilm. Van alles wat dus, echter het tot de verbeelding sprekende item, over wat je eigenlijk in je telefoon te verbergen hebt, en het prachtige acteerwerk van de spelers, deden mij anderhalf uur lang vergeten hoe gekunsteld 'Perfetti sconosciuti' in feite is. Min of meer gedesillusioneerd zat ik aan het eind naar de aftiteling te kijken. Ik bleef met de vraag zitten of de breekbaarheid van klassieke relaties in deze tijd nu al dan niet is toegenomen middels gerommel in de privacy en social media sfeer. Allemaal stopten ze na afloop hun smartphone weer in eigen zak of tas. Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was, zal ik maar zeggen. De smartphone is en blijft onze persoonlijke zwarte doos! Waar ging het eigenlijk over? Een korte samenvatting:
Eva en Rocco, een getrouwd stel van rond de veertig met een puberende dochter, hebben drie bevriende stellen uitgenodigd voor een etentje bij hun thuis. De meesten kennen elkaar al sinds hun jeugd, maar Carlotta, de tweede vrouw van Lele, is nog vrij nieuw in het groepje, dat vol spanning uitkijkt naar de komst van de pas gescheiden Peppe, die heeft aangekondigd zijn nieuwe vriendin mee te zullen nemen. Maar hij arriveert alleen: ze was niet lekker. Tijdens het voorgerecht komt het gesprek op een vrouw die haar man op overspel betrapte toen ze in zijn smartphone compromitterende boodschappen aantrof. Eva stelt jolig voor dat iedereen zijn mobieltje op tafel legt en dat ze alle binnenkomende telefoontjes en berichtjes die avond met elkaar zullen delen. Ze hebben als goede vrienden toch niets voor elkaar te verbergen? Niemand durft te erkennen dit een minder goed idee te vinden en schoorvoetend gaat iedereen akkoord. Maar wat bij de pasta nog een leuk spelletje tussen vrienden lijkt te zijn, ontwikkelt zich tijdens het vleesgerecht en de tiramisu tot een pijnlijk gebeuren. Het wordt duidelijk hoe weinig ze eigenlijk van elkaar weten, zelfs van de eigen partner...
Als gezegd een aardige film, ik heb mij best vermaakt en was mooi anderhalf uur van de straat. Desalniettemin geen film die beklijft, eenmaal buiten op straat was alles bij wijze van spreken snel verwaaid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten