Een bezoek aan het Stadsmuseum Harderwijk vind ik doorgaans alleszins de moeite waard, al vind ik de exposities uiteraard niet altijd even boeiend. 'De kunst van God?' bijvoorbeeld, een expositie over religieuze kunst in Gelderland, gebracht door vier kunstenaars t.w. Maron Hilverda, Mirjam Beuker, Jackie Howard en Wiebe van Dingen, vond ik onlangs nog wel aardig, meer ook niet trouwens. Erger vond ik de expositie 'Maarten 't Hart, de kunstschilder' die in een andere zaal te zien was, die kon mij praktisch in geen enkel opzicht boeien!
Kunstschilder Maarten ’t Hart (Amersfoort, 1950) uit buurtschap Groot Oever, tussen Balkbrug en IJhorst, houdt van stilte. En dat komt in zijn werk goed tot uiting, mensen komen op zijn schilderijen niet voor, dat is hem kennelijk te druk. Hij is een soort van monnik zegt hij zelf, met een voorkeur voor meditatieve ruimten. Daar is niks mis mee, stilte wordt in onze samenleving steeds schaarser, meer aandacht voor stilte kan zeker geen kwaad. Maar niet zonder leven, de mens is niet weg te denken in de architectuur, en al helemaal niet in de meditatieve ruimte. De Griekse filosoof Protagoras (490-420 v.C.) zei ooit 'De mens is de maat van alle dingen'. Een mooie stellingname, in brede context geldend, zeker in de kunst. Maarten 't Hart schildert van alles, strak en heel precies, bijna fotografisch, petje af! Veel architectuur, inderdaad behoorlijk veel prenten en schilderijen van kerkinterieurs en andere meditatieve ruimten. Maar ik had ze snel gezien, ze konden mij niet boeien, erg doods allemaal. Geen mens te zien, oké, maar laat dan wel doorschemeren dat het allemaal vóór de mens is. Een impressionistische aanpak zou al leven in de brouwerij brengen, best mogelijk dat ik dan ergens ver weg zelfs nog kerkgezang zou horen.
 |
| Logo Universiteit van Harderwijk en 16e à 17e eeuwse stadsgezichten vanaf zee- en landszijde.. |
Na de bezichtiging van bovengenoemde exposities, ben ik in het museum nog even de z.g. Universiteitszaal ingedoken. Vaker gezien, maar toch weer even de moeite waard. In de kamer zijn allerlei attributen van de voormalige 'Universiteit van Harderwijk' te zien, verder kun je middels interactieve spelletjes je kennis over het één en ander van Harderwijk toetsen. 'Lectoribus Salutem' (zie blogarchief 2-2-'09) ofwel 'Heil den lezer', staat op mijn bul in de 'Harderwijkologie', die ik hier op 31 januari 2009 heb gehaald. Na een oprechte studie en vertoonde deskundigheid in genoemde wetenschap, ben ik cum laude gepromoveerd bij Prof.J. te Gortig, Prof. J. Zevensloten en Prof. H. Plagenlegger. Satire natuurlijk, en ook de malle stripfiguren, die ik deze keer eens wat beter bekeken heb, brengen het verhaal van de 'Universiteit van Harderwijk' satirisch. Ondanks dat er toch ook befaamde wetenschappers als o.m. Boerhaave en Linnaeus zijn gepromoveerd, had de Universiteit van Harderwijk, die bestaan heeft van 1648 tot 1811, een omstreden reputatie. Studenten uit heel Europa kwamen naar Harderwijk om binnen een paar dagen af te studeren. Wie geld betaalde kon zijn bul in Harderwijk eenvoudiger bemachtigen dan elders. 'Harderwijk is een stad van negotie. Men verkoopt er bokking, blauwbessen en bullen van promotie' luidde destijds een spotgedicht. Een terecht of onterecht imago, ik weet het niet, maar het zal door de manier waarop de UvH in al die eeuwen onder de aandacht is gebracht tot sint-juttemis zo blijven. Daar kan zelfs de nog immer aan de 'Universiteit van Harderwijk' verbonden em. prof. dr. Fetze Alsvanouds (Aart Staartjes uit het kinderprogramma 'Het Klokhuis') niets meer aan veranderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten