Tijdens een bezoek aan een streekmuseum strijden bij mij vaak gevoelens van nieuwsgierigheid en desinteresse om de eer. Nieuwsgierig ben ik eigenlijk altijd wel, dus stap ik doorgaans wel naar binnen als ik op m'n pad een streekmuseum tref. Maar eenmaal binnen heb ik het vaak gauw gezien, en loop ik bijkans in sneltreinvaart door het museum. Hoe vaak heb ik al die spullen van weleer al niet gezien in de vele streekmusea die Nederland rijk is. Waar je ook komt, elk zichzelf respecterend dorp of stadje, in welke provincie dan ook, heeft volgens mij wel een streekmuseum in één of andere vorm. Soms tref je in zo'n museumpje bijzondere spullen of een uniek verhaal aan uit voorbije tijden, en dat is mooi. Maar meestal ervaar ik een streekmuseum bezoek als een beleving waarvan er dertien in een dozijn gaan!
In Epe is een streekmuseum gevestigd in een oude boerderij, gebouwd in 1715 en tot 1964 een boerenbedrijf geweest. De 300 honderd jaar oude boerderij, die goed in stand wordt gehouden, verkeerd in de staat van rond 1940. In 2004 is de boerderij in bezit gekomen van de stichting 'Veluws Museum', en is sindsdien opengesteld als museum 'Hagedoorns Plaatse'. Naast de oude boerderij hebben ze in 2007 een fraaie expositieruimte gebouwd, qua architectuur in de vorm van een eigentijdse kapschuur. Ze hebben daar vergaderfaciliteit en er worden, heb ik begrepen, regelmatig lezingen, bijzondere tentoonstellingen en excursies voor jong en oud georganiseerd. Het is zonder meer een prachtige locatie voor het één en ander. Gebouwen en inrichtingen zien er allemaal ook zeer goed onderhouden uit. Prima, maar na een goed uurtje hadden we genoeg gezien en herbeleefd. Genoeg van de hammen aan het plafond en de oude inrichtingen, klederdrachten, gereedschappen, melkbussen, wagens, machines, speeltjes, leermiddelen, foto's en weet ik allemaal niet wat nog meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten