woensdag, december 17, 2014

Nederlandse kunsten in Parijs


Of 'Museum de Fundatie' sinds de spectaculaire uitbreiding van vorig jaar in de volksmond nou ruimteschip, ufo, oog of wolk wordt genoemd is niet relevant. Van belang is dat ze met het tonen van mooie en interessante tentoonstellingen doorgaan, in dit in de basis neoclassicistische gebouw van rond 1840. En dat doen ze in dit prachtige optrekje tot op heden naar mijn smaak zeer succesvol!

Behalve de expositie 'Van Turner tot Appel' een keuze uit eigen collectie, hebben we gisteren in de tentoonstelling 'The hour of the wolf' fraaie bronzen mensbeelden gezien op praktisch ware grootte van de Nederlandse beeldhouwer Lotta Blokker (Amsterdam, 1980). Verder hebben we 'Sluijters Grote Ooorlog' gezien, een hele serie interessante politieke oorlogsprenten die Jan Sluijters in de periode van 1915-1919 heeft gemaakt voor de Nieuwe Amsterdammer. De expositie portretten van de familie Craeyvanger, geschilderd door Gerard ter Borch, Caspar Netscher en Paulus Lesire in de periode tussen 1651 en 1658 was aan mij niet besteed. Daarentegen hebben we de meeste tijd van ons bezoek besteed aan de tentoonstelling 'Van Gogh tot Cremer' Nederlandse kunstenaars in Parijs, tijdens de periode eind 19e eeuw tot en met de jaren '50 van de vorige eeuw. Een prachtige expositie van schilderijen van en over Parijs uit een periode die later de naam 'La Belle Époque' zou opleveren!

Centraal in deze expositie staat de artistieke pelgrimage van Nederlanders naar Parijs, die eind 19de eeuw op gang kwam en duurde tot en met de jaren ’50. Honderden schilders, beeldhouwers en tekenaars uit Nederland – Vincent van Gogh, Kees van Dongen, John Rädecker, Piet Mondriaan, Charlotte van Pallandt, Karel Appel, Jan Cremer en vele anderen – verbleven in die periode voor korte of langere tijd in Parijs. Waar de een zich door de stad zelf liet inspireren, richtte de ander zich op de kunst van de internationale avant-garde. Bij terugkeer naar Nederland nam iedereen in zijn werk een stukje Parijs met zich mee. Daarmee geeft de tentoonstelling in de Fundatie behalve een overzicht van het Nederlandse modernisme ook een veelzijdig portret van Parijs als kunsthoofdstad van de wereld.

Alvorens huiswaarts te keren, hebben we na ons bezoek eerst nog een lekker kopje thee gedronken in 'Grandcafé Public' tegenover 'Museum de Fundatie', onder het toeziend oog van een aantal prachtige portretten, geschilderd door Henk Nijenhuis (Hellendoorn, 1965).

1 opmerking:

joke van Doggenaar zei

Ik vond het een mooi tentoonstelling.