Helgoland

Inmiddels al weer een dagje aan het werk. Het kostte even moeite om de draai te vinden, maar het gaat nu al weer als vanouds.
Een zeiltochtje Lelystad - Helgoland is enkele reis een slordige 200 mijl varen.
Uiterlijk zondagavond a.s. willen we weer thuis zijn, dus hebben we 4 volle etmalen en een stukje ter beschikking. Dat moet ook met een niet wedstrijdboot haalbaar zijn.
De bemanning bestaat uit Roel Oosterhoff jr, Evert Veldkamp jr, Jan Veldkamp en ik.
Dinsdagmiddag 23 mei j.l. vertrekken Roel, Jan en ik rond vier uur uit onze thuis haven Deko Marine Lelystad richting Den Oever, om daar Evert jr. op te pikken.

Het weer is prima, en er staat een mooie z.w. bries 4 à 5 Bf, ca. 4 uur later zijn we dan ook al in de buurt van Den Oever. Afgesproken was Evert jr. op te pikken in de Marina van Den Oever en daar in principe ook te overnachten, maar hij bleek bij nader inzien in de vissershaven te zijn beland, dus al aan de andere kant van de Stevinsluizen. Nou we toch al aan de waddenkant van de sluis waren, en het tij bovendien voor ons ook gunstig was, was de beslissing gauw genomen om door te varen naar Den Helder. Rond elf uur 's avonds lagen we afgemeerd in de Marina van Den Helder. In het clubgebouw hebben we daar nog even voor het slapen gaan een pilsje gedronken. Morgen, zo hadden we uitgerekend zou m.b.t. tot het tij, rond 11 uur een mooie tijd zijn om te vertrekken.

Woensdagmorgen rond 11 uur gaan de trossen los. Met het tij mee, gaan we met alleen een voor driekwart uit gerold voorzeil (kleine fok) met ca. 7 Bf uit wzw het Marsdiep op, richting Molengat. Met de motor even bij, kunnen we net voldoende hoogte halen om het Molengat goed in te komen. Eenmaal in het Molengat zit je achter de Noorderhaaks voor de golven althans lekker in de luwte, en eenmaal uit het Molengat zouden we een comfortabele ruime wind mee krijgen. Het klopte allemaal, al was ik inmiddels wel een beetje misselijk geworden, iets wat ik tot nu toe op zee nog niet vaak heb gehad, maar de rollers die ons achterop liepen waren dan ook vrij fors. Het leek af en toe wel of je werd besprongen door die rakkers.

Vervolgens is het zaak om tussen de doorgaande scheepvaartroute en de waddeneilanden een gunstige koers te varen. Op de banken in de gaten tussen de eilanden, zoals het Eierlandsche Gat, Zeegaten van Terschelling, Ameland en ga zo maar door, staat met deze wind (De Nederlandse Kustwacht had het in deze regio over 8 Bf) een forse branding, wat voor ons een reden was doorgaans dichter bij de scheepvaartroute te varen dan bij de eilanden.
Onze snelheid lag de hele dag vrij constant rond de 7 knopen, en dat steeds op alleen dat puntje voorzeil! En zo voeren we uiteindelijk de nacht in. De eerste wacht van 21.00 - 01.00 werd door Roel en Evert jr. gedaan. De tweede wacht van 01.00 - 05.00 uur uiteraard door Jan en mij. En toen ik na de derde wacht, die weer door Roel en Evert was gedaan opstond, zag ik al snel Helgoland in de verte liggen. Donderdagochtend rond 11.45 uur, ca. 25 uur na ons vertrek uit Den Helder lagen we in de jachthaven van Helgoland afgemeerd, in de kuip heerlijk in de zon te genieten van een drankje en een hapje. Vanaf Den Helder hebben we ca. 160 mijl gemiddeld
6,4 knopen gevaren op alleen een puntje voorzeil!

Helgoland heeft een mooie westkust met veel vogels. Alleen jammer van al die keurig gebaande en afgerasterde voetpaden, waar alle toeristen geacht worden zich over te bewegen.
Maar misschien kan dat ook moeilijk anders met een klein, en volgens mij kwetsbaar eiland. Het gesteente van de hoge westelijke kant van het eiland blijkt zachter te zijn als dat het er op het eerste gezicht uitziet. Er is op het eiland ook geen fiets, brommer of auto te bekennen. Alleen wandelende tax-free toeristen, vooral veel oudere, je komt namelijk met een lift makkelijk op het hoge plateau, vogelliefhebbers met gigantische telelenzen om de nek, en wij natuurlijk. Een merkwaardig sfeertje, een beetje Marken of Volendam bedacht ik me. Maar goed, toch leuk om hier een keer geweest te zijn, het was bovendien prachtig weer en we hebben hier nog lekker zitten kanen ook.

Vrijdagmiddag rond drie uur vertrekken we, iets vroeger als aanvankelijk gepland, maar er wordt in de loop van het weekend weer z.w. 7 Bf voorspeld, en om daar lang tegen in te hakken zien we niet zo zitten. Dus voor dat het zover is willen we op z'n minst alweer in de buurt van Den Helder of Texel zijn.
Het is behoorlijk heiig, maar verder goed weer, wind is er praktisch niet, het beetje zucht wat er nog is hebben we tegen, evenals een nog vrij forse golfslag.
Toch willen we gezien de weerberichten mijlen maken, we motorren er derhalve vrolijk op los.
De nacht is aardedonker, vroeger vond ik dat prachtig, je weg ook in het gitzwart vinden gaf een extra dimensie aan de zeiltocht op zee, maar dat gevoel heb ik niet meer, ik krijg juist steeds meer hekel aan die donkere nachten op zee. Zielsgelukkig ben ik op het moment, als ik de dag weer zie gloren aan de horizon.
Maar goed het is niet anders, dan moet je geen grote tochten op zee gaan maken en zo erg is het nou ook weer niet. En de nachten met een volle maan en een heldere sterrenhemel zijn toch ook wel weer mooi, maar dan zie je ook wat.
Af en toe zeilen we wat maar erg succesvol is dat niet, het blijft een beetje tobben.
Na verloop van tijd begint de wind geheel volgens de verwachting aan te trekken, weliswaar tegen evenals de stroom op dat moment, maar toch kunnen we nu zeilen dus gaan we lange slagen maken.
Als we zaterdag rond vijf uur in de middag ter hoogte van Vlieland zijn aangekomen, besluiten we dit eiland maar aan te lopen i.p.v. Den Helder of Texel, want dat zou met deze wind en stroom zeker weer nachtwerk worden, en daar hebben we geen van allen meer zin in.
We hebben in de Dorpstraat op Vlieland nog een heel genoeglijke avond, leuke kroeg met pelpinda's en jaren tachtig muziek, en pal naast de kroeg hebben we in restaurant "De Oude Stoep" wederom lekker zitten happen.

's Morgens zijn we zoals achteraf bleek door Jan al om vijf uur gewekt, afgesproken was zes uur maar zijn wekkertje stond nog op wintertijd. Toen we er achter kwamen waren we al aangekleed, niet erg, half zes varen we de haven uit. Het blaast ca. 7 Bf uit wnw, we krijgen er nog even behoorlijk van langs in de aanloop naar de Vliestroom, maar eenmaal daar aangekomen gaat het alleen op de fok als een speer. We hebben de hele waddenzee voor ons zelf, er is geen schip te bekennen. Prachtig!
Rond 09.45 uur liggen we in Kornwerderzand en gaat Evert jr. van boord. De bus van 09.50 naar Den Oever gaat hij net missen, dat betekent voor hem een uur wachten.
Voor ons duurt het trouwens ook een uur voordat we de sluis door zijn.

Het IJsselmeer gaat zeer vlot, ruime koers 6 à 7 Bf. Voor ons gemak wederom alleen op het fokje, we zijn kennelijk een beetje te lui om er een gereefd grootzeil op na te houden. Rond 16.30 uur liggen we afgemeerd in onze box in de Deko Marine in Lelystad. Het zit er op, een in alle opzichten mooie, maar toch ook wel een beetje vermoeiende zeiltocht.

onbekend beest

Wat voor dier hebben Joke en Christa dinsdagmiddag rond vier uur nou eigenlijk gezien in onze tuin? Ze wilden mij er ook getuige van laten zijn, maar ik kwam te laat.
Het was volgens de dames een donker grijs slank dier met een vrij brede kop, een lange staart en laag bij de grond. Op mijn suggestie, dat ze waarschijnlijk gewoon een sluipende kat hebben gezien die achter de vogeltjes aanzat, werd verontwaardigd gereageerd. Het was absoluut geen kat en ook geen hond, ik moest niet denken dat ze iets aan de ogen mankeerde, en gedronken hadden ze ook nog niet! Dus zeg het maar, wat zou het geweest kunnen zijn?
Volgens Christa leek het qua vorm en afmeting nog het meest op een Otter, maar dat lijkt mij sterk in deze woonomgeving. Onze tuin is met dat lullige vijvertje absoluut niet de geschikte biotoop voor een Otter. Bovendien zijn Otters ook vrij schuw en terughoudend en zijn ze voornamelijk 's nachts actief.
Alle min of meer op een Otter gelijkende dieren passeerden vervolgens de revue, t.w.
Nerts (door sommige mensen als huisdier gehouden las ik, er zou dus een ontsnapt exemplaar kunnen rondlopen) Steenmarter, Bunzing, Hermelijn, Muskusrat, Waterrat etc. Maar het lijkt mij natuurlijk allemaal heel onwaarschijnlijk, dat deze dieren in zo'n tuintje in de bebouwde kom voorkomen. Ik kan dat moeilijk geloven. Toch sta ik nu wel iets vaker voor het raam stiekum de tuin in te kijken, wie weet openbaard het beest zich ook aan mij.
Maar voorlopig zie ik alleen maar katten, katten en nog eens katten.

Messiah

Vrijdag aan het eind van de middag kwam Joke op het idee, om met de boot van Lelystad naar Nulde te varen. We hadden kaartjes voor een uitvoering zaterdagavond, van de Messiah van G.F.Händel door de Christelijke Oratorium Vereniging "Putten" waar onze vriend Roel Oosterhoff sr. in de bassectie zijn partij in mee zingt.
Van Nulde naar Putten fietsen is maar een eindje, en een beetje beweging is gezond.

Zo gezegd, zo gedaan, snel de boel ingepakt, en een paar uur later hadden we ons aan boord geïnstalleerd en lagen de vouwfietsjes in het achteronder. Eventjes opperden we het plan om alvast naar Urk te varen, maar daar zagen we toch maar van af.
We gaan morgen wel op tijd vertrekken, we moeten natuurlijk niet te laat in Nulde aankomen. Het is een redelijk eindje varen, en je hebt bovendien ook nog bruggen en een sluis die voor oponthoud zorgen.

Zaterdagmorgen rond half negen gooiden we dan ook de trossen los, en voer Joke de boot de box uit. Wind was er nauwelijks, dus werd het motorren. Het was bijzonder heiig, een klein wereldje!
En er waren veel mugjes, ontzettend veel mugjes, mugjes die overal inkruipen en op gaan zitten, en je trapt ze overal plat, zodat het hele schip en met name de kuip er na verloop van tijd behoorlijk goor uit begint te zien. Maar het was desalniettemin heerlijk op het water, stil en heel rustig, in de wijde omgeving was geen schip te bekennen. We waren alleen, met twee postduiven die een poosje op de giek kwamen uitrusten.
Op het Ketelmeer trok de wind wat aan, maar we hadden hem wel recht van voren, dus besloten we maar te blijven motorren.
Bij Roggebotsluis hebben we zeker een uur liggen wachten, omdat er een peloton wielrenners moest passeren. Toen ze eenmaal gepasseerd waren, moest de enorme ville die ontstaan was weer eerst worden weggewerkt, voordat de brug eindelijk voor ons open kon.

Rond half vier 's middags meerden we af bij "De Haven van Harderwijk", we hadden geen zin meer om naar Nulde door te varen, we hadden genoeg gemotord die dag.
Na aan boord te hebben gegeten, hebben we ons zelf en de fietsjes naar huis gebracht en zijn we met de auto van Joke verder naar Putten gereden. De uitvoering van de Messiah zou om acht uur beginnen, we waren ruimschoots op tijd en hebben eerst bij Roel en Herma thuis nog een kopje koffie gedronken.

De "Messiah" van Georg Friedrich Händel (1685-1759) vind ik op plaat al ontroerend mooi. Een uitvoering bij wonen onder de bezielende leiding van dirigent Wouter van den Braak is uiteraard nog mooier. Behalve de 4 ingehuurde solisten (sopraan, alt, tenor en bas) en de musici van het begeleidende barokorkest Cappella Maria Barbara, zijn alle leden van het koor amateurs, maar dat was voor mij althans niet te horen. Prachtig was het! De akoestiek van de ruimte (Gereformeerde Kerk a/d Achterstraat) vond ik ook verbazend goed. Een perfecte nagalmtijd!
Na afloop nog even bij Herma thuis een biertje gedronken. Roel was er niet bij, want die moest helpen het podium, waar ze de hele avond op hadden staan zingen, nog diezelfde avond weer af te breken. Rond middernacht waren we weer terug op de boot. Morgen, zondag, zouden Roel en Herma met ons mee terug zeilen naar Lelystad. Omstreeks tien uur zouden ze bij ons zijn.

Zondagmorgen rond half elf, na het eerste bakje koffie, gooien we de trossen los. De wind is gedraaid, en we hebben hem nu weer tegen. Het is in tegenstelling met het weer van gisteren nu mooi helder en fris weer. Alleen jammer van de windrichting, we motorren en kletsen gezellig bij. Onderweg worden we eerst gebeld door Jeanne (Brend) en even later door Simone, ze wilden graag op bezoek komen! Of dat nou mede vanwege Moederdag was weet ik niet, want daar doen we eigenlijk nooit zo aan.
Jammer, 't is altijd leuk als ze komen, maar je kan nou eenmaal maar op één plaats tegelijk zijn, en dat is op dit moment dus niet thuis.
Ondertussen babbelen we al motorrend vrolijk verder, op het Ketelmeer eten we een uitsmijtertje, en pas als we door de Ketelbrug zijn gaan we alleen op het fokje nog een poosje zeilen.
Rond zes uur liggen we in onze box in de DEKO marine. Roel jr. en Pieter-Jan Oosterhoff komen met vrouwen en kinderen nog even bij ons aan boord een borreltje drinken, we hadden ze gebeld omdat ze heel toevallig met een ander schip dicht in de buurt waren.

Nadat ze weer vertrokken waren, hebben we aan boord samen met Roel en Herma nog een bordje macaroni gegeten, nog een laatste kopje koffie met een pikketanissie en toen zat het weekend er praktisch weer op. Joke heeft ons vervolgens samen, in mijn auto veilig terug gereden naar Harderwijk.
Zo rond half elf waren we thuis waar we zo te zien een loge hadden, Christa, maar ze lag al wel op bed.

rondje zeilen

Week 18, er werd mooi weer beloofd, en zo als we dan vaak tegen elkaar zeggen, dan moet je eigenlijk gelijk gaan. Deze keer deden we dat ook!
Dinsdagmiddag 2 mei, bij een zeer zachte zucht, volgens Joke het mooiste zeilweer dat er bestaat, zeilen we van Lelystad naar Enkhuizen. Een tochtje dat we misschien al wel honderd keer hebben gedaan in al die jaren dat we varen. Je wordt makkelijk, en al helemaal met dat rustige weer. Toch is dat geen goede manier van doen. Er zijn altijd andere schepen en vooral vrachtschepen waar je voor uit moet kijken, en er is ook nog het Enkhuizerzand, waar je op vast kan lopen, dat heb ik met m'n vorige schip wel eens gemerkt.
Toen we echter dit schip net hadden in 1999, dacht ik gezien de aangegeven diepten op de kaart, er met de vleugelkiel precies over heen te kunnen. En dat is inderdaad ook een aantal keren goed gegaan. Maar toen ik op een keer toch de bodem flink raakte, ben ik ook gelijk weer gestopt met die flauwe kul, en vaar ik liever een eindje om.

Rijkswaterstaat heeft afgelopen winterseizoen het aantal boeien op het IJsselmeer drastisch beperkt, alle onverlichte boeien zijn praktisch verdwenen. Het geeft, vind ik wel een groter gevoel van vrijheid op deze plas.

Na in de Compagnieshaven te hebben overnacht, zijn we woensdagmorgen 3 mei richting Texel gevaren. Langs het vogeleiland voor de kust van Medemblik richting Stevinsluizen bij Den Oever. Het ging weer lekker rustig, het zelfde weertype als de vorige dag. Eenmaal bij Den Oever aan gekomen, hielden we het voor gezien die dag.
Texel ligt er morgen ook nog wel! In de Marina van Den Oever hebben we de "Swing" afgemeerd voor de overnachting. Het was een prachtige namiddag en avond, veel gelezen en veel naar de Fuuten gekeken, die het ene na het andere visje wisten te verschalken in de haven.

Donderdagmorgen 4 mei, eerst door de sluis. Op het Wad met opkomend tij richting Texel gevaren. Nog steeds hetzelfde prachtige weer, hooguit 3 Bf. In de Texelstroom voor de haveningang van Oudeschild aangekomen, hadden we nog lang geen zin om te stoppen voor die dag, na kort overleg besloten we door te zeilen naar Vlieland
via Scheurrak, Inschot en Vliestroom.
Het was een prachtige tocht, rond halfacht 's avonds lagen we afgemeerd in een overvolle havenkom van Vlieland. De scholen hadden ook vakantie, en dat was te merken. Alhoewel, ik maak het de laatste tijd vaker mee dat de kom zo vol ligt, niet echt leuk. Maar het is niet anders.

Vrijdag 5 mei zijn we lekker blijven liggen. Wandelingen gemaakt naar het dorp, en 's avonds ergens buiten op een terras aan de Wadkant lekker gegeten. Alvorens voor de tweede overnachting te betalen, hebben we gezien de drukte nog even overwogen om voor Oost-Vlieland voor anker te gaan. Maar we hadden onze bijboot niet bij ons, dus doen we dat de volgende keer maar eens.

Zaterdag 6 mei rond 11.00 uur vertrokken richting Harlingen. De wind is inmiddels wat aangetrokken, rond de 4 à 5 Bf. oost tot zuidoost. Dus veel kruizen! Even voorbij de Blauwe Slenk zijn we op de motor overgegaan. Ik vind de vaargeul langs de Pollendam voor kruizen veel te druk en ook wel erg smal. Rond halfdrie lagen we in de Noorderhaven van Harlingen afgemeerd, een plek waar ik altijd graag mag komen.

Zondag 7 mei 's morgens kwart over tien door beide bruggen, (Prins Hendrikbrug en Havenbrug) en even later voeren we alleen op het fokje over de plaatselijk wel erg ondiepe Boontjes richting Kornwerderzand. De sluis gaf alles bij elkaar zeker een uur oponthoud. Maar goed, eenmaal door de sluis ging het weer vlot verder, wederom alleen op het fokje richting Hindeloopen. Rond een uur of twee lagen we afgemeerd in de Gemeentehaven van Hindeloopen. Daar liep ik de havenmeester in gezelschap van een oud collega tegen het lijf, het waren kennissen van elkaar. Even later zaten ze bij ons aan boord gezellig een biertje te drinken.
Later in de middag hebben we een bezoek gebracht aan de havenmeester en zijn vrouw. Ze wonen prachtig in een historisch pandje (17e eeuws) naast het sluisje in Hindeloopen. Huis, terras en tuin staan en hangen bomvol met eigengemaakte kunstprojecten van de vrouw des huizes. Het is er een vrolijke boel.
Na eerst nog een wandeling te hebben gemaakt door het fraaie stadje, waar Vrouwe Justitia zo te zien al eeuwen zetelt en op neerkijkt, alhoewel ze met die blinddoek op natuurlijk niet veel kan zien, hebben we de dag afgesloten met een heerlijk diner in cafe restaurant "De Hinde".

Maandag 8 mei zijn we onder vol zeil, op een vrijwel leeg IJsselmeer om de punt van Stavoren richting Lelystad gevaren. Het is voorbij Stavoren altijd weer even oppassen voor de ondieptes van het Vrouwezand, maar daarna hoef je een tijd lang geen aktie te ondernemen. Recht zo die gaat en hard, constant rond de 7 knopen.
Aan het eind van de tocht nabij de bekende trechter zo rond een uur of drie, begon het ineens te blazen als een gek, het was de hele trip al vrij pittig maar ineens moesten we tegen 6 à 7 Bf. optornen.
Het was een waardige en passende uitsmijter van een prachtig rondje zeilen op het IJsselmeer en de Waddenzee.
Eenmaal afgemeerd in onze box, hebben we een poosje bij ons aan boord samen met Rob en Ineke (onze bootburen) zitten borrelen, waarna we aansluitend tot onze verrassing bij hun aan boord werden uitgenodigd, om een vorkje mee te prikken.
Op weg naar huis zijn we nog even bij Christa langs geweest om wat bij te praten.
's Avonds rond 12.00 uur waren we weer thuis, moe maar voldaan.

zeilherenleed

De weerberichten voor het afgelopen weekend waren niet gunstig. Zo ongeveer alle weertypen werden voorspeld, behalve mooi weer. Toch zijn we zaterdagochtend vertrokken uit Lelystad. Harde wind en een hagelbui was ons deel. Maar al snel was er alleen nog wind, wat wil je nog meer op een zeilboot! Alleen op het fokje konden we het prima in de hand houden.
En wat doen we verder met vier warm ingepakte heren op een zeilboot. Er werd een beetje geklaagt over de kou, en over het feit dat de boot zo wiebeld, en een paar heren gingen al vrij snel benedendeks onder zeil, lekker bij de kachel. Maar de sfeer was uitstekend, dus voeren we ondertussen, gelukkig zonder de voor die dag voorspelde onweders, regens, hagels en bliksems vrolijk verder.
We kletsen natuurlijk ook heel wat af met elkaar, daar doe je het uiteindelijk ook om. Op z'n tijd een slokje en een hapje nemend van het één en ander, ben je dan voor je het weet op de plaats van bestemming aangekomen.
Kampen, er was een hoop muziek en tamtam te beleven, wat met een uitbundig vuurwerk werd afgesloten. Koninginnedag laten ze ook in Kampen niet ongemerkt voorbij gaan!

Overwegend rustig motorrend, zijn we zondags bij mooi en windstil weer de IJssel en het Ketelmeer afgezakt en via Urk, waar we na een wandeling een lekker visje hebben gegeten, terug naar Lelystad gemotord waar we zo rond zes uur aankwamen.
Leuk weekend gehad, op de boot hebben we zelfs nog een dvd van Herenleed bekeken, een stukje uit 1975 genaamd De Kabouter. Om onverklaarbare reden schiet mij nu ineens een markante anekdote van deze heren te binnen genaamd "Inborst" deze gaat als volgt:

Man 1 richt blik op zijn borstkas.

Man 2: Wat doet? Wat kijkt?
Man 1: Nou, ik zoek mijn inborst.
Man 2: Inborst?
Man 1: Ja, want m'n inborst is niet pluis.
Man 2: Hoe vermoedt U?
Man 1: Nou ik hoor getik en geroep en steunen aldaar.
Geraaskal uit de inborst, zeg maar.
Man 2: O!
Man 1: Dat zijn vele ikken. Ze tikken tegen de kant van m'n inborst,
ik heb namelijk een heleboel ikken.
Man 2: Ikken?
Man 1: Ja, ikken. Te veel om op te noemen, zeg maar.
Man 2: Verbeeld U zich maar niets, hoor.

Man 1 kijkt weer omlaag.

Man 1: Er gaat in me om, meneer.
Man 2: Gesis.
Man 1: Ik heb thans de binnenvet.
Man 2: Wat is nou weer de binnenvet?
Man 1: Nou dat is de bodem van de inborst.
Die raakt heden kant noch wal. M'n inborst is het bersten nabij.
Man 2: Mooi zo.
Man 1: M'n inborst laat zich luisteren. Hoort U maar.

Man 2 luistert.

Man 2: Ik hoor gesis.
Man 1: Gesis?
Man 2: Ja gesis. MIJN inborst, huh, mijn inborst huh, is erg groot, erg groot.
Man 1: O, maar dan bevat uw inborst zeker veel wandelgangen.
Man 2: Erg veel wandelgangen.

Gaan beiden langzaam weg.

Man 1: Maar verdwaalt U dan nooit es?
Man 2: Welnee, welnee, ik heb ze genummerd hoor, de wandelgangen, Ja...


Iemand zei eens, dat het unieke van Herenleed vooral hierin ligt, dat zich binnen de absurde taferelen die de heren opvoeren, een groot scala aan menselijke gevoelens en gedragingen laat betrappen. De bereidwilligheid, die de signatuur draagt van de mens van goede wil, maar in zijn afhankelijkheid van de ander de weerloosheid meebrengt die hem tot dupe maakt.

Mooi geanalyseerd vind ik.